پیش ماسوختگان مسجد و میخانه یکی ست
حرم و دیریکی سبحه و پیمانه یکی ست
این همه قصه زسودای گرفتاران است
ورنه ازروز ازل دام یکی دانه یکی ست
ره هرکس به فسونی زده آن شوخ ارنه
گریه ی نیمه شب و خنده ی مستانه یکی ست

گاهی نمی دانم چه پیامی را بهانه کنم تا ازحال آنکه روحم با اوست آگاه شوم،اینبار دلتنگی را بهانه کردم،فردا چه کنم؟

امشب شب آخره که مزاحم دلت شدم ، خورشید فردا مال تو ببخش که عاشقت شدم ، بدرقه لازم ندارم خودم میرم عزیزترین ، نزار بمونه زیر پا ،قلبم رو بردار از زمین \"دوستت دارم\" برای تو فقط یه حرف ساده بود غافل از اینکه قلب من منتظر اشاره بود

زیر یکی از چشمانــــــــــم را کبود کـــــــــرده مشتـــــــــــ بزرگ روزگــــــــــار . . . !

در جایی که صدای قار قار باشد چگونه انتظار شنیدن صدای مظلوم قاصدک را داری

امان از دست این مردم زنده کش مرده پرست ...

رفتی و ندیدی که چه محشر کردم با اشک تمام کوچه را تر کردم دیشب که سکوت خانه دق مرگم کرد وابستگی ام را به تو باور کردم . .

توی آیینه ها صدات کردم نبودی باز خودم رو گم کردم / جاده همسفر نبود،بیمار دیدار / انگاری کلام ماست خدانگهدار...

ببار بارون که گیج و داغونم ببار که دیگه نمیتونم واسش گریه بریده امونم...

كاش ميشد همچو آواز يه "دوره گرد" زندگى را يكبار ديگر دوره كرد

خيلي از يخ كردن هاي ما از سرما نيست! لحن بعضيها؛ زمستونيه!

من که به هیچ دردی نمیخورم . . . . . . . این دردها هستند که چپ و راست به من میخورند!

دل...
این واژه ی بی نقطه گاهی به وسعت یک دریا برایت دلتنگی میکند....

یه بار دیگه میپرسم راس راسی باید جدا شیم؟ یادته اشک تو افتاد روی سیم گرم گیتار؟ منم انگار مثل اشکت از چشات افتاده بودم یه جوری دلت میلرزید پس دیگه نکردم اصرار.

منبع:www.sms-club.loxblog.com/